Seoul City and Jeonju

Tijd voor het tweede verslag. Ik heb de afgelopen weken weer veel dingen gedaan, zowel in Seoul als er buiten.
Een van de leukste dingen was de ‘SNU Buddy Extreme Sportsday’ dit klinkt misschien nog wel spectaculair dan dat het werkelijk was. Al was het voor Koreaanse normen denk ik wel vrij extreem haha. Het programma bestond uit twee delen paintballen en raften in de Hantan river. Het paintballen was wel heel gaaf, helaas haalde ik het einde van strijd niet. Ik dacht dat ik geraakt was waardoor ik ging staan om mijn pak te bekijken en toen werd ik pas echt vol geraakt. De gevolgen van die inslag zijn spijtig genoeg nog steeds zichtbaar. Vanaf het paintbalveld gingen we verder met de bus, wat een kort busritje hadden moeten zijn duurder uiteraard weer veel langer dan gepland. Als je hier aan iemand vraagt hoe lang de busrit gaat duren krijg je meestal ja tussen de 3 en 6 ofzo als antwoord. De afstanden zijn niet zo enorm groot alleen het verkeer is gewoon dramatisch. In het begin had ik daar nog wel begrip voor, ik snap wel dat er in sommige gebieden gewoon zoveel mensen wonen dat het onmogelijk is om genoeg wegen aan te leggen, maar inmiddels heb ik toch ook wel mijn twijfels over de infrastructurele capaciteiten van Koreanen, want ook in rustige gebieden sta je soms gewoon muurvast met de bus.

Wat trouwens wel een pluspunt is van de Koreaanse regering, is dat ze gewoon een feestdag herinvoeren als ze daar zin in hebben. Zo is het donderdag Hangul Proclamation Day, of te wel een dag om het ontstaan van het Koreaanse schrift te vieren haha. Deze dag was tig jaren afgeschaft, maar twee jaar geleden hebben ze het opeens weer ingevoerd.

Ik heb ook weer wat sightseeing in Seoul zelf gedaan, zo zijn we twee weken geleden naar de bekendste markt van Seoul geweest de Nam Dae Mun Markt. 15 mensen konden hier heen en we zouden een gratis tour en lunch krijgen. Het begon allemaal veelbelovend toen we heel boek met uitleg kregen voor dat te tour begon. Alleen de tour zelf was niet helemaal wat iedereen er van verwachtte. Het was eigenlijk een soort snel wandeling van 15 minuten lang allerlei kraampjes en winkeltjes en toen we ergens stopte dacht iedereen dat de gids iets uit ging leggen, maar toch ieders verbazing bleek dat het einde van de tour zijn. Gelukkig hadden we daarna nog wel tijd om zelf wat rond te lopen, het was een markt met veel buitenkraampjes maar er waren ook een aantal gebouwen van 5 verdiepingen ofzo waar ook allemaal winkeltjes waren. Dit was ook eigenlijk de eerste keer dat ik kraampjes zag waar ze echt alleen toeristen dingen verkochten, dat zie je eigenlijk in de rest van Seoul niet. Maar de markt schijnt ook de meest bezochte toeristische attractie van Seoul te zijn.

Die avond zijn we ook naar de Seoul Tower geweest, dit is het hoogste punt van Seoul. Het is geloof ik een tv of radiotoren ofzo die boven op een berg staat. Je kon met een kabelbaan naar boven, maar voor de kabelbaan stond uiteraard, zoals voor alles in Korea, een rij. Dus besloten wij maar gewoon naar boven te lopen, we zagen verrassend weinig mensen in de welbekende Koreaanse hikingsoutfits en kwamen tot de conclusie dat de klim toch nooit heel lang kon zijn.
Dit bleek ook niet zo te zien en het was redelijk druk bovenop de berg. Je moest je echt een weg banen tussen alle selfiesticks door om een vrij plekje te vinden om een foto van het uitzicht te kunnen maken.

Afgelopen weekend zijn we met ongeveer 40 mensen naar Jeonju geweest, dit is een plaats in het Zuid-Westen van Korea. De busreis hier naar toe duurde uiteraard 2x zolang dan gepland door het verkeer. Op de heenweg hadden we ook nog een aantal tussenstops, de eerste stop was een bamboebos. Het was wel grappig om te zien, maar verder niet heel spectaculair. Het mooiste was nog wel dat er ijskraampje stond dat ‘Bamboo Leaves Ice’ verkocht dat klinkt heel avontuurlijk, maar het bleek gewoon groene thee ijs te zijn en dat hebben ze hier overal in Korea. Ze zijn sowieso dol op groene thee, of ja niet zozeer de thee zelf wan normale groende thee heb ik nog niet gevonden, maar wel producten met groene thee. Zoals green thee latté wat ze hier bij alle koffietentjes verkopen, dit klinkt smerig en dat is het ook.

Maar goed na de stop in het bamboebos gingen verder richting Jeonju en we gingen het avondeten was in restaurant met traditioneel Koreaans eten en onbeperkt makgulli. Over makgulli heb ik volgens mij de vorige keer ook al geschreven, dit is alcoholische drankje met iets van 10% alcohol en het is uiteraard gemaakt van rijst. Op elke tafel stond een enorme theepot met makgulli en als deze leeg was kon je hem gratis bij gaan vullen. Alle Koreanen gingen vol goede moet van start en ‘bottoms up’ of te wel leeg tot de bodem was veelvuldig te horen het eerste uur, alleen vanaf toen zag je de wangetjes van de Koreanen steeds roder worden en de ogen nog kleiner en na twee uur, toen ik nog eens rond ging met mijn theepot lagen de meeste Koreanen vrij levenloos op hun tafel. Het eten was overigens ook heel apart, zo konden we kiezen uit andere cocons en kleine krabbetje die je met scharen en al op moest eten.

Vanaf het restaurant gingen we daarna door naar het hostel, hier kregen we geen bedden toegewezen, maar we konden in 4 kamers slapen en we kregen een hele berg dekens en kussens. In het hostel gingen de meeste Koreanen naar bed, terwijl wij met de internationals nog wat drankjes gingen doen. Toen wij echter om 3 uur besloten om ook te gaan slapen, kwamen we tot de conclusie dat op één kussen na, alle kussens en dekens in de andere kamers waren en de deuren van alle kamers waren automatisch in het slot gevallen. Dit had als gevolg dat we met 5 mensen op een kussen en de grond moesten slapen. Dit leek in het begin nog wel te doen, maar uiteindelijk was het echt een hell en vooral heel koud.

De dag daarna had iedereen dan ook een beetje opstartproblemen waarop werd besloten de dag te beginnen met Haejangguk. Dit is echt serieus letterlijk vertaald hangoversoup. Ik moet zeggen dat ik op zich geen fan ben van pittige soep als ontbijt, maar in dit geval was het wel prima. Na het ontbijt gingen we naar het oude centrum van Jeonju. Hier kon je nog allemaal huizen zien in zeg maar de oude Koreaanse bouwstijl en je kon ook traditionele kleren huren, niet om een foto in te maken, maar om heel de dag in rond te lopen. Je zag dus overal in het stadje meisjes in een enorme jurk lopen en jongens in een soort Alladin kostuum. Verder is Jeonju ook bekende vanwege het streetfood, overal waren kraampjes met lekker eten en dus stonden ook overal rijen.

Gisteren zijn we een aantal internationals naar de K-League wedstrijd FC Seoul – Suwon Samsung Bluewings in het World Cup Stadium geweest. Een Koreaanse buddy had kaartjes geregeld en we zaten dat ook op de sfeertribune, tussen de fanatieke supporters. Hooligans hebben ze hier niet, het eerst wat mij ook opviel toen ik bij het stadion aankwam is dat er geen politieagent te bekennen was. De supporters van allebei de clubs liepen ook gewoon door elkaar en er was totaal geen sprake van een vijandige sfeer, toen wij op de tribune vroegen aan de Koreaanse buddy wat ‘fuck the referee’ was keek hij ons ook nog al vreemd aan. De wedstrijd was van een redelijk dramatisch niveau, maar dat mocht de pret zeker niet drukken. De FC Seoul supporters bleven ondanks het slechte spel en de achterstand vrolijk zingen en rondspringen. Nog een heel groot pluspunt t.o.v. Europese voetbalwedstrijden is trouwens dat je gewoon drinken mee naar binnen mag nemen. Je kunt gewoon in de supermarkt die aan de buitenkant van het stadion zit bier kopen en dat mee naar binnen nemen. Onze fanatieke manier van supporten was blijkbaar ook opgevallen bij de locals, want die hebben gevraagd of we nog een komen kijken met hun en of we geen lid willen worden van FC Seoul fanclub voor foreigners. Daarom gaan we waarschijnlijk ook naar de wedstrijd tegen Busan, Busan is de tweede stad van Korea en dit schijnt toch wel de klassieker van Koreaanse voetbal te zijn, dus die willen we uiteraard niet missen.

Nou dit is weer genoeg voor vandaag!

X